HABER ARA

Gelişmiş Arama

EN ÇOK OKUNANLAR

SON YORUMLANANLAR

18 Punto 16 Punto 14 Punto 12 Punto Anasayfa » TEMEL DİNİ BİLGİLER 1

HELAL VE HARAMIN İLKELERİ NELERDİR?

23/Mayıs/2016, 19:01 BİLGE BİLGE

HELAL VE HARAMIN PRENSİPLERİ

İSLAM DİNİNİN HELAL VE HARAM PRENSİPLERİ NELERDİR

1-Helâl ve haram kılma hakkı yalnız Allah (c.c.)’ ındır.Din bilginlerinin veya yöneticilerin haramı helal;helalı haram yapma yetkileir yoktur.Her ne kadar bazı yöneticilerin başkalarının emriyle bira ve alkol içmeyi yaygınlaştırmak için çocuklara içki içirmeye çalışması gibi …O yanlış şeyi helal hale getirmez.

2-Helâl eşyanın aslındadır.(Varlığın temel amacı helal olmak olup;haram kılınanlar kısıtlıdır:bütün içecekler helal olup,sadece sarhoş edici olan içecekelr haramdır.Bütün yiyecekler helal olup sadece zararlı olan haramdır :domuz eti gibi.. ) 3-Sadece iyi niyet haramı helal yapmaz.İyi niyetler içki içirmek yada domuz eti yedirmek gibi.

4-Helâl’de, haram’dan kaçınmak için her şey vardır.İNSANIN YAŞAMASI VE MUTLU OLMASI İÇİN HELALLER YETERLİDİR HARAMA DÜŞMEYE GEREK YOKTUR.(Helal dairesi keyfe kafidir,harama düşmeye gerek yoktur.)

5-Helâl’i haramlaştırmak, Allah (c.c.) ‘a ortak koşmanın eşidir. 6-Allah yararlı güzel,temiz,sağlıklı olan herşeyi helal kılmışken sadace zararlı kötü pis çirkin şeyleri haram kılmıştır. 7-Harama götüren her şey haramdır.İçkinini,kumarın ,müstehcenliğin reklamı,konuşulması,afişi,sohbeti de haramdır.

8-Haramı helalleştirmek için hile yapmak haramdır.Haramı olduğu bilinen bir şeyi helal göstermek için akıl oyunları yapmak da haramdır.Örneğin şu uyduruk hikayede olduğu gibi:Peygamberimiz zamanında insanlar içiyormuş ama kimseye zarar vermiyormuş peygamberimiz buna kızmamış;ne zamanki içtiklerinden sonra insanlara zarar vermeye başlamışlar bu sefer peygamberimiz içkiyi yasaklamıştır. 9-Haram herkes için haramdır.Şeytan ve şeytanlaşmışların dedikleri gibi”Bir kereden bir şey olmaz,günahın benim olsun,Allah affedicidir rahimdir ,affeder sen yap”,” Bir daha mı geleceksin dünya ya” (GENÇLIK BİR KERE YAŞANIR ODA MÜSLÜMANCA YAŞANIR.) 10-Şüpheli olan her şeyden kaçınmak esastır.Midye yemek gibi.(Midye dışkısını dışarı atamayan ve denizdeki zararlıları vücuduna alan bir canlıdır) HZ ÖMER (R.A)"BİR OTLAĞA BİR DAMLA İÇKİ DAMLASA,KOYUNLARIMI ORADA OTLATMAM"DEMİŞTİR. 11-Zaruretler mahzurları mübah kılar.(Zorunluluklar haramları helal kılar.)Ancak yeteri ve ihtiyaç kadar yemek içmek gerekir.Susuzluktan ölecek bir kişinin ihtiyacı kadar bira içmesi gibi

12-Zamanın değişmesi yada zararlarının giderilmesi haramları helal yapmaz.

13-Masiyette mahluka itaat yoktur.Haram ve kanun dışı olan şeylerde yaratılmışlara itaat olmaz.Filmlerde olduğu gibi”Al şu silahı falancayı öldür yoksa analık hakkımı helal etmem” gibi durumlarda mahluklara itaat olmaz ve bu söz yerine getirilmez.

14-Zarara,zararla karşılık verilmez.Eğer bir kişi başkasına zarar verdiyse zarara uğrayan kişi diğerine zarar veremez ,zararı tazmin ettirilir.Örneğin,arabası yakılan birisi ,diğerinin arabasını yakamaz zararının tazminini ister.

15-Haramla helal olmaz.Loto,toto,şans oyunları ,beygir yarışlarından,faiz gelirlerinden zekat vermek ,burs vermek veya camıye yardım etmek gibi ..

Dini korumak şüpheli şeylerden kaçınmakla olur

Peygamberimiz (asm) bir Hadis-i Şeriflerinde söyle buyurmuştur:

“Helâller bellidir, haramlar bellidir. İkisinin arasında müstebihât (haram olup olmadığı belli olmayanlar) vardır. Bunları insanların çoğu bilmez. Kim şüpheli şeylerden kaçınırsa, ırzını ve dinini korumuş olur. Kim de şüpheli şeylere dalarsa, harama düşmüş olur...” (Muhtâru’l-Ehâdis)

Ülkemizde satılan yiyeceklerin bir kısmı şüpheli sınıfına girer

Her ne kadar bir kısım kimseler değişime uğramış katkı maddelerinin yenilebilir olduğunu söylemekte iseler de bu gıdalar “şüpheli gıda” sınıfına girmektedir. Hatta bir kısım gıda uzmanları bu tarz gıdaların hiçbir şekilde caiz olamayacağını söylemektedirler.
Kimyasal değişikliğe uğramış haram ya da şüpheli maddelerden üretilen katkı maddelerini içeren ürünler yine haram ya da şüpheli hükmünü korumaktadır.
Prof. Dr. Ahmet Akgündüz “Helal Gıda Konferansı”nda değişime uğramış katkı maddelerine dair şu konuşmayı kaydetmiştir:
“Mesela; Jelatin şu anda neredeyse güzel görünen bütün gıdalara girmiş durumdadır. (şekerlemeler, tatlılar, çikolatalar, pastalar vs)
Jelatin tabi olarak bulunan bir protein değildir. Bazı lifli proteinlerden yapılıyor ki; bunun ana maddesi temel olarak hayvan derisi, kemik, sinirler ve bağ dokudur.
Jelatinin elde edilebilmesi için çok ciddi işlemler yapılmaktadır. Bunu bilim adamları incelemiş ve yaklaşık on tane prosesten geçtiğini görmüşlerdir.
Jelatinin ham maddesi genelde domuz ve dana derisi yahut kemiktir.
Helal bir kaynaktan elde edildiği sürece jelatin caizdir.
Eğer haram ve şüpheli bir kaynaktan elde ediliyorsa haram mütalaa edilecektir.
Yukarıda zikredilen bütün değişikliklere rağmen “on prosesten de geçse jelatin bütün kimyasal işlemlere rağmen ana özelliğini ve kimyasal dengesini korumaktadır.”
İslam hukukunda özellikle Hanefi mezhebinde öngörülen “tebdilül mahiyyat” yani mahiyetlerin kimyasal bir kısım işlemlerle değiştirilmesiyle helal olma kapısının açılması jelatin için söz konusu değildir.”
Jelatin gibi yediğimiz gıdaların içinde bulunan bir çok madde de yine şüpheli gıda sınıfına girmektedir.
Şüpheli gıdalar; haram ya da helal olduğu belli olmayanlardır. Kırk gün şüpheli şeylerden yiyen kimsenin kalbinin kararacağı Peygamber Efendimiz’in (asm) hadis-i şeriflerinde bildirilmiştir. İbadetteki lezzet almak şurada dursun yük olarak görmeye başlar.
Şüpheli şeylerden sakınmak öncelikle Cenab-ı Hakk’ın ve Peygamberimiz’in bizlere emir ve tavsiyesidir. Ve şüpheli şeylere azami derecede dikkat etmek her Müslüman’ın vazifesidir. Fakat bazı şeyler vardır ki, hem imkân hem de vücudun ihtiyacı bakımından zaruri ihtiyaç derecesine girer.
“Zaruretler yasakları mübah kılar” (Mecelle-i Ahkâm-ı Adliye 21. Maddesi) hükmünce de zaruri olan şeyler hususunda İslamiyet kolaylık sağlamaktadır.
Ahir zaman olması dolayısıyla günümüzde helal-haram hususunda ciddi bir sıkıntı yaşanmaktadır. Hususen helal gıda meselesindeki hassasiyete gerektiği gibi dikkat edilemeyişi hakiki bir Müslüman için yeterince üzüntü vericidir. Öyle ki neyin içinde ne var (sadece takva noktasında değil, sağlık açısından da) gerçek manada bilinememektedir. Buna göre, keyfi yenilecek gıdalardan kaçınılması din ve iman adına bir gereklilik olduğu gibi ihtiyaç olan gıdaların yenilmesi işin zaruret kısmına girdiği görülmektedir.

Haram ve şüpheli şeyler yemek, ibadetin makbuliyetine engeldir

Bir Müslüman yediği gıdaların maddi temizliğine dikkat ettiği gibi, manevi temizliğine de dikkat etmelidir. Manevi temizlik haram ve şüpheli şeylerden kaçınmakla olur. Çünkü bunlar insanın yaptığı ibadetin makbuliyetine büyük bir engeldir.

“Namaz kılmaktan yay gibi, oruç tutmaktan çöp gibi kalsanız da, haram ve şüpheli şeylerden kaçınmazsanız, Allah o ibadetleri kabul etmez.” (Abdullah bin Ömer)

“Ey insanlar! Yeryüzünde bulunanlardan helal ve temiz olanlarını yiyin” (Bakara, 168) ayeti Resulullah’ın (asm) yanında okununca Sa’d bin Ebi Vakkas ayağa kalktı ve:
“Ya Resulallah Allah'a beni duası makbul kimse yapması için dua et” dedi. Bunun üzerine Resulullah (asm): “Ya Sa’d! Helal ye duan makbul olur. Muhammed’i kudret ve iradesiyle yaşatan Allah'a (cc) yemin ederim ki, midesine haram bir lokma indiren kulun kırk gün hiçbir ameli kabul edilmez. Bünyesi haramla beslenen bir kula en layık olan şey cehennemdir.” buyurdu. (Taberani)

“Midesinde haram lokma olan kimsenin ibadetlerini Allah kabul etmez.” (Abdullah bin Abbas)

Midesine haram bir lokma indiren kulun kırk gün hiçbir ameli kabul edilmez

Peygamber Efendimiz (asm) haram yiyen kişinin 40 gün ibadetlerinin kabul olmadığını hadis-i şerifte bildirmiştir:

“…Muhammed’i kudret ve iradesiyle yaşatan Allah'a (cc) yemin ederim ki, midesine
haram bir lokma indiren kulun kırk gün hiçbir ameli kabul edilmez…” (Taberani)

Kırk gün şüpheli lokma yiyenin kalbi kararır ve lekelenir. (İmâm-ı Gazâlî)

Ebû Bekr (ra) buyurdu ki: "Biz, harama düşme korkusundan yetmiş helâli terk ederdik." (İbn-i Âbidîn)

Hz. Ebu Bekir (r.a.), bir gün kölesinin getirdiği sütü içtikten sonra kölesine, “Bunu nereden aldın?”, diye sordu. Köle “Kehanette bulundum, karşılık olarak bunu aldım.” dedi.
Bunun üzerine Hz. Ebu Bekir, içtiği sütü midesinden istifra ederek çıkardı. Sonra: “Allah’ım! Midemde kalıp damarlarıma karışan kısmından sana sığınırım.”, dedi. (İhyayı Ulum’id-Din)

Kemale ermek, helal ve harama dikkat etmekle mümkündür

“Kemale erenler, ancak midelerine girenlere dikkat etmekle kemale ermişlerdir.” (İbrahim Edhem ra)

“Bir kul günâha girerim korkusuyla, yapılması sakıncalı olmayan bâzı şeylerden bile uzak durmadıkça, müttakîler derecesine çıkamaz.” (Tirmizî)

II .KONUNUN AÇILIMI VE İŞLENİŞİ

Konuya helal-haram kavramının açıklaması yapılarak başlanır ve ilk önce bu konudaki genel prensipler anlatılır. Daha sonra helal kazancın önemi, Müslüman’ca yaşamak isteyen kişiler için kaçınılmaz oluşu ve haram kazancın dünyevi ve uhrevi olarak zararları ilgili âyet ve hadisler okunup açıklanır. Devamında haramdan ve haram kazançtan korunmak için başvurulabilecek tedbirler üzerinde durulur. Bu arada helal kazanç duyarlılığına sahip örnek şahsiyetlerin helal ve haram konusundaki tavır ve davranışlarına yer verilir. Müteâkiben, kazanılmış haram servetin tevbesi’nin nasıl olacağı konusunda bilgi verilir. Sonunda da genel bir değerlendirme yapılarak ulaşılan sonuçlar maddeler halinde bir bütün olarak cemaate sunulur.

III. KONUNUN ÖZET SUNUMU

İslâm dini insanoğluna dünya ve ahiret mutluluğunu kazandıracak prensiplerle doludur. İslam’da çalışma ve helâl kazanç, tıpkı ilim gibi farz telakki edilmiş, kişinin kimseye muhtaç olmadan hayatını sürdürebilmesi, çoluk çocuğunun nafakasını temin etmek maksadıyla meşru yoldan çalışıp kazanması, ibadet ölçüsünde kutsal ve değerli bir davranış olarak kabul edilmiştir.

İslam, kazanç elde etme konusunda önemli bir ilke olan meşruiyet prensibini esas alarak; hırsızlık, gasp, faiz, kumar, rüşvet ve şans oyunları; kamu mallarını zimmete geçirmek, her türlü yolsuzluk, hileli alışveriş, müşteriye birinci kalite diye ikinci kalite mal vermek, eksik tartıp ölçmek, malı fâhiş fiyatla satmak, işçi ve memurun görevini ihmal ve terk etmesi, işverenin çalışanlara hak ettiği ücretlerini, devlete vergisini, fakire zekatını vermemesi ve kalitesiz mal üretip pahalıya satarak servet elde etmesi gibi her türlü gayrı meşru kazancı yasaklamıştır.

İslâmi prensiplerle bağdaşan tüm ekonomik faaliyetlere katılma hakkını İslâmiyet insanlara tanımıştır. Ancak, ticari faaliyetlerin dürüst, yararlı ve güven içerisinde yürütülmesini sağlamak amacıyla, bu faaliyetlere ilişkin bazı kurallar da getirmiştir. Bunlar iş adamı ve ticaret erbabı tarafından benimsenip tatbik edildiği takdirde, piyasada görülen bir çok bozukluk ve aksaklıklar kendiliğinden ortadan kalkacaktır. Çünkü İslâm’da ticaret, ahlâkî değerlerle içiçedir. Kişinin yücelmesini ve daha uygar bir şahsiyete dönüşmesini sağlayan bu değerler bir kenara itilirse; o takdirde piyasada tanık olunan rüşvet, yolsuzluk, haksız kazanç, borcunu ödememe, vb... kötülük ve çirkinlikleri sadece yasal tedbirlerle ve cezalarla önlemek mümkün olmaz.

Bu bakımdan Kur’an-ı Kerim’de geçmiş milletlerin çöküş ve yıkılış nedenleri arasında sayılan ticari ahlaksızlık ve haksızlıklardan sakınmalı, haksız kazanca tenezzül ve tevessül etmemeli, ticari ve ekonomik hayatta ahlâkî prensiplere riâyet edilmelidir..Helâl ve meşru işlerde çalışmalı, helalinden kazanmalı, haram gıdalarla beslenmemeli ve çoluk çocuğa da harama yedirmekten sakınmalıdır. Bu husus, hem ibadetlerimizin kabulü hem de sosyal hayatımızın güven ve huzuru için önemlidir.

IV. KONU İŞLENİRKEN BAŞVURULABİLECEK BAZI ÂYETLER

YÜCE ALLAH NİSA SÛRESİNİN 29 ÂYETİNDE:

“ يَا أَيُّهَا الَّذِينَآمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَنتَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْإِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا

“Ey İman edenler! Mallarınızı aranızda haksız yollarla yemeyin. Karşılıklı rızaya dayalı ticaretle yiyin”buyurmak suretiyle, haksız kazancın haram olduğunu bildirmiştir. Yine aynı surenin 10 ayetinde ise, “Yetimlerin mallarını haksız yere yiyenler, ancak ve ancak karınlarını doldurasıya ateş yemiş olurlar ve zaten onlar çılgın bir ateşe (cehenneme) gireceklerdir” buyrularak yetim malı yemenin de ne kadar büyük bir günah ve haram olduğuna dikkat çekilmektedir.

الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌيَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُواْ مِمَّا فِي الأَرْضِ حَلاَلاً طَيِّباً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ

“Ey insanlar! Yeryüzündeki şeylerin helal ve temiz olanlarından yiyin! Şeytanın izinden yürümeyin. Çünkü o sizin için apaçık bir düşmandır.”[1]

“ وَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ حَلاَلاً طَيِّبًاوَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِيَ أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ

“Allah’ın size rızık olarak verdiklerinden helal, iyi ve temiz olarak yiyin ve kendisine inanmakta olduğunuz Allah’a karşı gelmekten sakının.”[2] anlamındaki âyetler de yenilen rızkın helal ve temiz olmasını emretmektedirler.

V. KONU İŞLENİRKEN BAŞVURULABİLECEK BAZI HADİSLER

Huzurlu bir toplum oluşturmayı hedef alan İslam’ın yüce Peygamberi de, “Kazancın hangisi en iyi ve temiz olanıdır” şeklindeki sorulan bir soruya, “Kişinin el emeği ve aldatma bulunmayan meşru ticaret ile elde edilen kazançtır”[3] cevabını vermiştir. Yine;

: «مَا أَكَلَ أَحَدٌ طَعَاماً خَيْراً مِن أَنَ يَأْكُلَ مِن عمَلِ يَدِهِ ، وَإِنَّ نَبيَّ اللَّه دَاوُدَ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم كان يَأْكلُ مِن عَمَلِ يَدِهِ »رواه البخاري .

“Hiçbir kimse, asla kendi kazancından daha hayırlı bir rızık yememiştir. Allah’ın Peygamberi Dâvûd aleyhisselâm da kendi elinin emeğini yerdi. ”[4]

ما أكل أحد طعاما قط، خيرا من أن يأكل من عمل يده

“Hiç kimse elinin emeğinden daha hayırlı bir şey yememiştir”[5] hadisleri de helâl kazancın önemine dikkatlerimizi çekmektedir.

İslam’da asli ve tabii kazanç yolu emektir. Bu bakımdan Müslüman, çalışmadan başkalarının sırtından veya gayri meşru yollardan kazanç elde etmekten şiddetle sakınmalı; kazancının nereden ve nasıl geldiğine dikkat etmeli, kazancı temiz olmalı; hem kendini hem de aile fertlerini helâl gıda ile beslemelidir. Ayrıca Allah yolunda harcayacağı para da temiz bir şekilde kazanılmış olmalıdır. Haram yollardan kazanılmış paranın hayrı olmaz. Bir insanın duasının kabul olması için de helâl gıda ile beslenmesi şarttır. Çünkü haram ile beslenenlerin duaları kabul olmaz.Sevgili peygamberimiz bu konu hakkında şöyle buyuruyorlar:

عَنْ أبي هُريْرَةَ رضي اللَّه عنْهُ قَالَ : قَالَ رسُولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم : « أيُّهَا النَّاسُ إنَّ اللَّه طيِّبٌ لا يقْبلُ إلاَّ طيِّباً ، وَإنَّ اللَّه أمَر المُؤمِنِينَ بِمَا أمَر بِهِ المُرْسلِينَ ، فَقَال تَعَالى : {يَا أيُّها الرُّسْلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّباتِ واعملوا صَالحاً } وَقَال تَعالَى : { يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمنُوا كُلُوا مِنَ طَيِّبَات مَا رزَقْنَاكُمْ } ثُمَّ ذَكَرَ الرَّجُلَ يُطِيلُ السَّفَر أشْعَثَ أغْبر يمُدُّ يدَيْهِ إلَى السَّمَاءِ : يَاربِّ يَارَبِّ ، وَمَطْعَمُهُ حَرامٌ ، ومَشْرَبُه حرَامٌ ، ومَلْبسُهُ حرامٌ ، وغُذِيَ بِالْحَرامِ، فَأَنَّى يُسْتَجابُ لِذَلِكَ ، ؟

Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Resûlullah (sav) şöyle buyurdu: “Allah Teâlâ temizdir; sadece temiz olanları kabul eder. Allah Teâlâ peygamberlerine neyi emrettiyse mü’minlere de onu emretmiştir. Cenâb–ı Hak Peygamberlere: ‘Ey peygamberler! Temiz ve helâl olan şeylerden yiyin, iyi ve faydalı işler yapın!’ buyurmuştur. Mü’minlere de:

‘Ey iman edenler! Size verdiğimiz rızıkların temiz olanlarından yiyin’ buyurmuştur. ” Resûl–i Ekrem daha sonra şunları söyledi:

“Bir kimse Allah yolunda uzun seferler yapar. Saçı başı dağınık, toza toprağa bulanmış vaziyette ellerini gökyüzüne açarak: Yâ Rabbi! Yâ Rabbi! diye dua eder. Halbuki onun yediği haram, içtiği haram, gıdası haramdır. Böyle birinin duası nasıl kabul edilir!”[6]

Yine kişi helal rızık için çalışmasının yanı sıra bunun için ayrıca Allah’tan yardım da istemelidir:

“- وَعن عليٍّ رَضِيَ اللَّه عَنْهُ... « اللَّهمَّ اكْفِني بحلالِكَ عَن حَرَامِكَ ، وَاغْنِني بِفَضلِكَ عَمَّن سِوَاكَ».رواهُ الترمذيُّ وقال : حديثٌ حسنٌ .

Ali radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre

– Resûlullah (sav) kendisine şu duayı öğretti ve bu şekilde dua etmesini istedi: Allahım! Bana helâl rızık nasib ederek haramlardan koru! Lutfunla beni senden başkasına muhtaç etme!” [7]

Haramdan ve harama yol açan vasıtalardan kaçınmak gerektiği gibi, haram şüphesi taşıyan işlerden ve kazançlardan da uzak durmak gerekir. Hz. Peygamber’in şu hadisi bu konuda ihtiyat ve takva sahipleri için güzel bir ölçü vermektedir[8]:

- وعن النُّعمان بنِ بَشيرٍ رضيَ اللَّه عنهما قال : سمِعْتُ رسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يَقُولُ : «إِنَّ الحَلاَلَ بَيِّنٌ ، وإِنَّ الحَرامَ بَيِّنٌ ، وَبَيْنَهما مُشْتَبِهاتٌ لاَ يَعْلَمُهُنَّ كَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ ، فَمَن اتَّقى الشُّبُهاتِ ، اسْتَبْرَأَ لِدِينِهِ وعِرْضِهِ ، وَمَنْ وَقَعَ في الشبُهاتِ ، وقَعَ في الحَرامِ ، كالرَّاعي يرْعى حَوْلَ الحِمى يُوشِكُ أَنْ يَرْتَع فِيهِ ، أَلاَ وإِنَّ لِكُلِّ مَلِكٍ حِمًى ، أَلاَ وَإِنَّ حِمَى اللَّهِ مَحَارِمهُ ، أَلاَ وإِنَّ في الجسَدِ مُضغَةً إذا صلَحَت صَلَحَ الجسَدُ كُلُّهُ ، وَإِذا فَسَدَتْ فَسدَ الجَسَدُ كُلُّهُ : أَلاَ وَهِي القَلْبُ » متفقٌ عليه . ورَوَياه مِنْ طُرُقٍ بأَلْفاظٍ مُتَقارِبَةٍ .

“Nu’mân İbni Beşîr (ra)Resûlullah (sav)i şöyle buyururken dinledim, dedi:

“Helâl olan şeyler belli, haram olan şeyler bellidir. Bu ikisinin arasında, halkın birçoğunun helâl mi, haram mı olduğunu bilmediği şüpheli konular vardır.

Şüpheli konulardan sakınanlar,dinini ve ırzını korumuş olur.Şüpheli konulardan sakınmayanlar ise gitgide harama dalar. Tıpkı sürüsünü başkasına ait bir arâzinin etrafında otlatan çoban gibi ki, onun bu arâziye girme tehlikesi vardır. Dikkat edin! Her padişahın girilmesi yasak bir arâzisi vardır. Unutmayın ki, Allah’ın yasak arâzisi de haram kıldığı şeylerdir. Şunu iyi bilin ki, insan vücudunda küçücük bir et parçası vardır. Eğer bu et parçası iyi olursa, bütün vücut iyi olur. Eğer o bozulursa, bütün vücut bozulur. İşte bu et parçası kalb'dir”[9]

IV .YARARLANILABİLECEK BAZI KAYNAKLAR:

1.Hayreddin KARAMAN;Günlük Hayatımızda Helâller Haramlar, NesilYay. İstanbul 1987.

2.Hamdi DÖNDÜREN;DelilleriyleTicaret ve İktisat İlmihali, Erkam Yay. İstanbul 1993.

3. Bekir Ali; BİLGİÇ, İslâm’da Kazanç Sistemi ve Çalışma Hayatı; Yunus Vehbi YAVUZ; Çalışma Hayatı ve İslâm, Tuğra yay. İst.1992.

4. Cengiz KALLEK; Devlet ve Piyasa, Bilim ve Sanat Vakfı yay, İstanbul 1992.

5. Kartal, M, Abidin; R.N.’dan İktisadi Prensipler, Yeni Asya yay. İstanbul 1995.

6. Halil GÜNENÇ; İslâm’da Ticaret, F.F.K. Kültür Yay. İstanbul, Trs.

7. M. Yaşar KANDEMİR; Örneklerle İslâm Ahlakı, Nesil yay. İstanbul 1980; Hüseyin ATAY, Kur’an’a Göre İslâm’ın Temel Kuralları, MEB Yay.

[1] Bakara 2/168; bk, Nahl, 16/116; A’raf,7/32; Bakara, 2/278-279 Maide, 5/90-91; Necm, 53/39; En’am, 6/151-153; İsra, 17/22-3.

[2] Mâide 5/88

[3] Hakim, Müstedrek, II, 10. Ahmed, IV; 141.

[4] Buhârî, Büyû’ 15, Enbiyâ 37

[5] Buhari, Büyû 15.

[6] Müslim, Zekât 65. Ayrıca bk. Tirmizî, Tefsîru’l–Kur’ân 3.

[7] Tirmizî, Daavât 111.

[8] Ali BARDAKOĞLU, “Helâl” ilmihal I , Diyanet V. İlmihali (İSAM)178.

[9] Buhari, Büyû 2 Îmân 39 ; Müslim, Müsâkat, 20, 107-108; Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Büyû’ 3; Tirmizî, Büyû’ 1; Nesâî, Büyû’ 2, Kudât 11; İbni Mâce, Fiten 14; Buhari, İman 39, Büyû' 2; Müslim, Müsâkat 107, (1599); Ebu Davud, Büyû' 3, (3329, 3330); Tirmizi, Büyü 1, (1205); Nesai, Büyü 2, (7, 241);Müslim, Zekat 65, (1015); Tirmizi, Tefsir, Bakara (2992), Edep,41

Bu haber 837 defa okunmuştur.